SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna Gminy Michałowice Katalog zbiorów

43994

Książka

W koszyku

oceń

(Sławomir Kruk ; 3)

Autor

Górski Piotr (1971- ) Autor

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Dorośli

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Komisarz Kruk (postać fikcyjna) Zabójstwo Rodzina Tajemnica Gdańsk (woj. pomorskie)

Gatunek

Powieść Kryminał

Stanowi kontynuację: Kruk / Piotr Górski.

Stanowi kontynuację: Gorszy / Piotr Górski.

Zwłoki młodej kobiety zostają znalezione w jednym z gdańskich domów. Ktoś ją udusił, a ciało upozował. Prowadzący czynności śledcze komisarz Sławomir Kruk,odkrywa, że krótko przed śmiercią kobieta wpadła na ślad pewnej tajemnicy. Krewni zmarłej nie chcą współpracować z policją, której nie ufają. Prowadzą własne śledztwo, sami zamierzają też wymierzyć mordercy sprawiedliwość. Pełni żalu i nienawiści, nie cofną się przed niczym. Kruk musi się spieszyć, nie może dopuścić, by to krewni ofiary dopadli mordercy jako pierwsi.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Michałowice

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-312.4 (1 egz.)

Recenzje:

Piotr Górski po raz kolejny wprowadza nas w brutalny, bezwzględny świat komisarza Kruka. Ten cykl porwał moje serce, a oryginalna postać Kruka ani na sekundę nie pozwoliła odetchnąć od niesamowitych wydarzeń, jak tym razem oceniam najnowsze przygody wyrazistego policjanta?
"Krewni" to już trzeci tom cyklu o wspomnianym już funkcjonariuszu policji, Sławomirze Kruku. W tej części autor nie zwalnia tempa, czytamy o poplątanym śledztwie, (...) trudnym do rozwikłania morderstwie młodej kobiety, której ciało po zabójstwie zostało precyzyjnie upozowane. Z każdym rozdziałem sprawa okazuje się coraz bardziej skomplikowana, a tajemnice rodziny wcale nie ułatwiają pracy nad tym śledztwem. Do głosu dochodzą bliscy ofiary, którzy również nie do końca żyją w zgodzie z ogólnymi przepisami prawa. Kruk odkrywa możliwe połączenia jednego z członków rodziny, starej sprawy i najświeższego zabójstwa, które jego zdaniem są ściśle ze sobą powiązane. Nie jest dla mnie zaskoczeniem to, że Piotr Górski po raz kolejny daje nam, czytelnikom kawał niezłej lektury, bo tego się właśnie spodziewałam. Dopracowana akcja, zagmatwana intryga, realistyczni bohaterowie, którzy wprowadzają do powieści niesamowity prawdziwy klimat. Książka zaspokoi czytelniczy apetyt nawet bardzo wymagającego czytelnika, napięcie, które wraz z każdą przekręcaną stroną narasta i rekompensuje wszelkie niedoskonałości. Fabuła wciąga czytelnika i nie pozwala mu wyrwać się ze szponów lekko nerwowej, strasznej i sekretnej tajemnicy. Historia dodatkowo naładowana jest niesamowitymi emocjami, które są nieodłącznym elementem każdego wydarzenia, możemy na własnej skórze poczuć to, co w danej chwili odczuwają bohaterowie. To trudne do uzyskania, a jednak Górskiemu się to udało. Czujemy strach pomieszany z bólem straty bliskiej osoby, a zarazem niezwykłą ciekawość tego co się jeszcze wydarzy. Nieprzewidywalna akcja dodatkowo podkręca i tak napiętą już atmosferę. Jednak nie mam zamiaru narzekać. Z niecierpliwością czekam na kolejne sprawy prowadzone przez Kruka, bo nikt jak on nie potrafi uszanować ofiary i szukać winnego. Dobrym rozwiązaniem jest również to, że brakuje tu mocnego związania aktualnej akcji z poprzednimi tomami, co pozwala czytelnikom na czytanie jako osobnej historii, jednak ja, w stu procentach zachęcam Was do poznania poprzednich części, jeśli jeszcze ich nie znacie.
Świetny kryminał, który wielu z Was przypadnie do gustu. Gwarantuję sporo dobrej lektury, niesamowitych zwrotów akcji i poplątanych zawirowań, które skutecznie pomieszają nam w obwinianiu i osądzaniu coraz to innych bohaterów.

Trudno sobie wyobrazić uczucia towarzyszące bliskim zamordowanego człowieka. Co może zrobić komisarz, gdy rodzina próbuje sama złapać i ukarać sprawcę? Gdzie właściwie szukać winnego? To ciężkie, skoro nieustannie pojawiają się sprzeczne informacje, a podejrzanych tylko przybywa… Tak, moje pierwsze spotkanie z Remigiuszem Mrozem mogę uznać za w pełni udane. Jeśli chodzi o twórców powieści kryminalnych, to często mijałam się również z Piotrem Górskim, (...) o którym słyszałam i czytałam wiele dobrego. Wspominałam o tym setki razy, ale w kwestii tego typu książek ciągle się rozsmakowuję, poznaję, spoglądam na nie w miarę obiektywnie, świeżym okiem. Ucieszyłam się na możliwość sięgnięcia po najnowsze dzieło Górskiego, tajemniczo zatytułowane „Krewni”. To trzecia część z serii o komisarzu Sławomirze Kruku, osobie bezkompromisowej i inteligentnej. Owszem, podeszłam do lektury z całkiem dużymi oczekiwaniami. Nie lubię marnować czasu — któż z nas za tym przepada? Jednak moje obawy zostały rozwiane, gdyż „Krewnych” czyta się naprawdę szybko. Niepokoił mnie też fakt, że mam do czynienia z kolejnym tomem cyklu, aczkolwiek brak znajomości poprzednich to żadna przeszkoda.
Całość napisano dość lekkim językiem, autor z wyczuciem dawkuje strach, powoli wprowadza czytelnika w uczucie napięcia. A sekretów jest sporo. Górski wszystko dokładnie przemyślał, zachowania bohaterów zawsze są sensowne, nic nie porzucił przypadkowi. Fabuła wydaje się być bardzo spójna, wydarzenia skrupulatnie ze sobą powiązane. Właśnie, również tytuł ma duże znaczenie, bowiem postaci łączą różne więzy, nie tylko krwi. To siatka kontaktów, gdzie, niczym w labiryncie, musimy stopniowo się poruszać. Pisarz postawił na krótkie rozdziały, dzięki czemu akcja się nie dłuży, natomiast tło odmalowano tak, aby tym tłem pozostało. Próżno szukać rozwlekłych detali na temat krajobrazu.
Spodobało mi się, że Piotr Górski świetnie potrafi pokazać emocje towarzyszące jego bohaterom. Ból, strach, determinację, gniew — bez popadania w przesadę oraz banały. Trochę wyprowadza czytelnika w przysłowiowe pole, posiłkuje nas wskazówkami, które zdają się być wręcz dziecinne, a zaskakuje ostatnimi rozdziałami. Myślę, iż taka jest właśnie cecha dobrego kryminału, czyli nieprzewidywalność. Inaczej byłoby łatwo pożałować chwil spożytkowanych na coś beznadziejnego, czegoś wbrew naszym oczekiwaniom. Na szczęście, Górski wyszedł z tej próby obronną ręką i teraz rozumiem różne pozytywne opinie.
Kilka słów o samym Sławomirze Kruku. Rzeczywiście, polubiłam tę postać, choć początkowo wydawał mi się być taki nieoczywisty, pełen sprzeczności. Jak każdy książkowy albo filmowy komisarz, posiada swoje kłopoty, które z pasją się ciągną, nie dają spokoju. Mimo tego, ciągle tkwi w nim policjant-superbohater, chcący pokonać przejawy zła na świecie. Jest świadomy, że to dość nierealne marzenie, ale próbuje, próbuje… Do ofiar podchodzi z szacunkiem, starając się za wszelką cenę doprowadzić winnych przed oblicze sądu. Jego zaangażowanie nie zawsze przysparza mu sympatię przełożonych, twierdzących, iż Kruk ma poważne problemy ze sobą. Aczkolwiek trudno mu odmówić siły walki, wbrew opiniom.
„Krewni” to świetna propozycja dla fanów książek kryminalnych. Jeśli wcześniej nie kojarzyliście komisarza Sławomira Kruka, to rekomenduję jak najszybsze zapoznanie się z jego osobą. Ja sama zamierzam sięgnąć po poprzednie tomy, seria bardzo mnie zainteresowała, czekam na kontynuację. Mam nadzieję, że kariera Piotra Górskiego ciągle będzie się rozwijać — zdecydowanie na to zasługuje! Trzymam kciuki, zamierzam obserwować.